Wat zullen we lekker slapen!

Vandaag kwam er onverwacht een telefoontje dat ons bed klaar was, en of ze het vanmiddag tussen twee en vier even konden brengen. Frank was alleen thuis en wist niet hoe laat ik terug zou zijn – de slaapkamer moest nog leeg en we hadden er nog niet op gerekend dat het bed eerder zou worden geleverd, dus hadden we het geld niet in huis. Hij heeft toch maar ja gezegd, en gelukkig was ik vrij snel daarna thuis, zodat ik naar de flappentapper kon om geld te halen van onze rekeningen en we daarna samen de slaapkamer verder konden ontruimen.

Mijn oude bed, waarin we voorlopig hebben geslapen – en doorheen gezakt zijn – kon nu naar de logeerkamer (het is gerepareerd, dit ter geruststelling van toekomstige logees). En ook konden we nu de indeling van onze eigen slaapkamer meteen in orde maken. Eenmaal leeg is de slaapkamer toch best groot. Hij is 20 vierkante meter.

's Middags kwam er een meneer met een bus, waarin de onderdelen van ons nieuwe bed. Hij sloeg aan het bouwen en binnen vrij korte tijd stond er een pracht van een boxspring in onze slaapkamer!

Nu we allebei een matras hebben die op onze slaapwensen is afgestemd weten we het zeker: dat wordt een heerlijk nachtje!

Sport verbrudert (2)

Een impressie van Christans eerste voetbalwedstrijd, een onderlinge wedstrijd tussen de F1 en de F2 van Alemannia Pfalzdorf (uitslag 6-1)

Voor de wedstrijd in de kleedkamer, een tikje zenuwachtig; naast hem zijn gloednieuwe voetbalschoenen

In de eerste helft: zijn debuut! Hij heeft hier voor het eerst de bal een enorme schop gegeven

In de rust even poseren met wat drinken

In de tweede helft, deze keer als verdediger in het veld (links) 

 

 

 

Sport verbrudert

In het kader van de integratie ben ik vanmiddag met Christan naar de plaatselijke voetbalclub geweest: Alemannia Pfalzdorf. Hoewel de afspraak die ik per mail had gemaakt enigszins de mist inging – de betreffende persoon was er niet – is het allemaal goed verlopen; ik heb gewoon een van de trainers aangesproken en toen mocht Christan meedoen. Hij had nog geen voetbalschoenen natuurlijk, maar dat mocht de pret niet drukken. Een van de trainers sprak een beetje Nederlands (dat heb je hier in de buurt nogal snel gelukkig) en Christan heeft meegespeeld met een partijtje drie-tegen-drie. Hij heeft de partij wel even onderbroken na een (onopzettelijke) schop tegen zijn knie maar na een poosje mokken ging hij toch weer meedoen.

Na afloop werd de nieuwe mascotte van het team geïntroduceerd (een blauw met witte dolfijn waarvoor de kinderen een naam mogen verzinnen) en kregen ze allemaal een sleutelhanger in de vorm van een dolfijn om aan hun schooltas te hangen.

Morgen mag hij meedoen aan een onderlinge wedstrijd tegen de F1. Dat wordt dus morgenochtend op een hol naar Kleve voor een paar voetbalschoenen. Scheenbeschermers hebben we al, met dank aan de Lidl.

Krankenkasse

Nog wat dingen die we deze week geregeld hebben: een postbus (in Boxmeer, voor Nederlandse post) en de inschrijving bij de Krankenkasse.

Als je in Duitsland woont maar in NL werkt, kun je in NL verzekerd blijven. Je moet je dan evengoed wel inschrijven bij een Duitse verzekering, je krijgt daar dan een pasje van zodat je ook in Duitsland naar een arts of ziekenhuis kan.

Wat lastig is, is dat Christan niet in NL verzekerd kan blijven (vraag me niet waarom, hij is per slot van rekening gratis verzekerd tot zijn 18e). Hij moest dus ook in DLD worden ingeschreven. Hij mag nu ook alleen in DLD naar een arts, behandeling in NL is alleen mogelijk na voorafgaand overleg met de Krankenkasse.

En wat nóg lastiger is: ik moet een afschrift van zijn geboorteakte overleggen. Ik was al bang dat ik terug naar Haarlem zou moeten daarvoor, maar dank zij DigiD kan dat gelukkig ook online. Moet ik alleen wel even de scanner zien op te graven uit al die dozen hier. Ik moet een digitale kopie van mijn ID meesturen…

Edit: ik herinner me net dat ik nog een scan heb van mijn paspoort dat nog een week geldig is

Edit op edit: de site weigert als ik bij Betalen aankom…

Moet ik nu alsnog naar Haarlem?

 

P.S. We hadden ineens een noodklus: vanmorgen werden we niet door de wekker wakker, maar doordat we door het bed zakten!

Een spannende dag!

Vandaag was een bijzondere dag: Christans eerste schooldag in Duitsland! Best wel spannend natuurlijk. Gelukkig waren we al eens op school geweest om te kijken dus helemaal onbekend was het niet. Beneden troffen we meteen al een Nederlands meisje dat ook bij Christan in de tweede klas (= groep 4) kwam. Samen liepen we naar boven en vonden het lokaal. Daar was nog een nieuw Nederlands jongetje (met wat tranen) en met zijn drietjes stonden ze natuurlijk wat sterker tegenover al het onbekende.

Omdat het de eerste schooldag was, waren nog niet alle kinderen er, ze waren met zijn elven vandaag. Het was dan ook voornamelijk kennismaken en Christan vond het allemaal best leuk. Gelukkig past hij zich altijd wel snel aan.

Toen we hem om 11.30 uur ophaalden was het dan ook een en al smiles al was hij blij ons weer te zien. Er was nu ook een Nederlandse juf bij – juf Babs – en dat praat natuurlijk wat makkelijker. Ze vertelde ons dat Christan absoluut wel zo'n echte Duitse schooltas moet hebben. Want de Nederlandse is te klein. Gelukkig hadden we van de week een mooie Harry Pottertas gezien en die heeft Christan uitgekozen (wat zijn die dingen duur!). Nu is hij er helemaal klaar voor!

Tas waar ga je met dat jongetje naartoe?

 

Regelen, regelen, regelen…

Ons leven bestaat momenteel grotendeels uit regelen (en inpakken/uitpakken). Vanmorgen ben ik met mijn auto naar de TÜV geweest om de keuring te regelen. Ik ben naar de gemeente geweest om het overschrijven van de afvalstoffenheffing te regelen. Ik ben zojuist bezig geweest om mijn en Christans verhuizing naar Duitsland via internet te regelen. Morgen contact opnemen met de garage om de CoC-verklaring voor de auto te regelen. En zo regelen we maar door!

Gelukkig is men in Duitsland dol op regeltjes. Maar ik moet ook eerlijk zeggen dat de service er hoog is, ondanks alle bureaucratie. Zo vroeg de man van de TÜV vanmorgen of ik de papieren van de keuring meteen nodig had. Nee, zei ik, niet meteen. Toch heeft hij ze ongevraagd al meteen in orde gemaakt "zodat ik er niet speciaal voor terug hoefde te komen". Hij heeft ook meteen gezorgd dat ik over 2 jaar automatisch een oproep krijg voor de APK, die in Duitsland om de twee jaar plaatsvindt. Alweer wat geregeld!

De kattenren begint vorm aan te nemen

Omdat we hier straks met drie katten gaan wonen, waarvan er eentje op zijn zachtst gezegd nogal avontuurlijk is, en bovendien een fanatiek jager (iemand al eens een vlaamse gaai in zijn woonkamer gehad? – ik wel), bouwen we een kattenren. Ook erg prettig voor de in groten getale aanwezige vogeltjes. Die willen we namelijk graag houden.

Verder lezen De kattenren begint vorm aan te nemen

Zomaar wat dingetjes

Ik ben net weer terug van een weekend in ons nieuwe huis. Frank is behoorlijk druk bezig geweest met zijn nieuwe speeltje:

Er valt uiteraard heel wat te maaien bij ons. Zeker omdat de brandnetels overal woekerden. Frank is flink tekeer gegaan met de maaier met als gevolg dat we nu op plaatsen kunnen komen die voorheen onbereikbaar waren. Zo kun je nu tussen de dennen wandelen en is een stukje tuin met kersen- en appelbomen bereikbaar geworden. Verder heeft hij uitgevonden dat we twee enorme bomen met walnoten hebben (dat wordt een prima oogst, ze zitten bomvol).

Tussen de brandnetels achter de schuur zijn hordes bessenstruiken tevoorschijn gekomen, we hebben vandaag staan plukken, twee enorme bakken vol en nog kun je nauwelijks zien dat er wat af is.

De meeste hekken zijn verwijderd, zodat je makkelijk het hele terrein over kunt lopen. Ook handig voor de vele hazen en fazanten, die zie je echt bij bosjes over het terrein lopen. De hazen zijn niet echt schuw, je kunt er dichtbij komen, erg leuk! Ik zal volgende week eens kijken of ik er een paar op de foto kan zetten.

Wat helaas nog niet verwijderd is, zijn de grote strobalen onder het prieel. Die zouden weggehaald worden door de eigenaar van de paarden die voorheen in de wei liepen, maar dat is nog steeds niet gebeurd. Er ligt in die hoek nogal wat rommel en als het stro weg is, kunnen we daar op gaan ruimen. Maar dat kan dus nog niet.

Christan moet nu nog 1 week naar school. Hij heeft een prachtig rapport. We plagen hem een beetje dat de hele klas over is naar groep 4, maar dat hij terug gaat naar de tweede klas. Dit vanwege het Duitse schoolsysteem dat klassen kent zoals wij die vroeger zelf op school hadden. Gelukkig kan hij er zelf de humor wel van inzien. Hij wil erg graag naar zijn nieuwe school. Na volgend weekend gaat hij bij opa en oma in Roosendaal logeren. Dat geeft Frank en mij wat tijd om te klussen en bovendien moet ik mijn hele huis nog inpakken de komende drie weken. Hele klus! Ik ga maar erg veel weggooien en naar de kringloopwinkel brengen denk ik…