Sport verbrudert

In het kader van de integratie ben ik vanmiddag met Christan naar de plaatselijke voetbalclub geweest: Alemannia Pfalzdorf. Hoewel de afspraak die ik per mail had gemaakt enigszins de mist inging – de betreffende persoon was er niet – is het allemaal goed verlopen; ik heb gewoon een van de trainers aangesproken en toen mocht Christan meedoen. Hij had nog geen voetbalschoenen natuurlijk, maar dat mocht de pret niet drukken. Een van de trainers sprak een beetje Nederlands (dat heb je hier in de buurt nogal snel gelukkig) en Christan heeft meegespeeld met een partijtje drie-tegen-drie. Hij heeft de partij wel even onderbroken na een (onopzettelijke) schop tegen zijn knie maar na een poosje mokken ging hij toch weer meedoen.

Na afloop werd de nieuwe mascotte van het team geïntroduceerd (een blauw met witte dolfijn waarvoor de kinderen een naam mogen verzinnen) en kregen ze allemaal een sleutelhanger in de vorm van een dolfijn om aan hun schooltas te hangen.

Morgen mag hij meedoen aan een onderlinge wedstrijd tegen de F1. Dat wordt dus morgenochtend op een hol naar Kleve voor een paar voetbalschoenen. Scheenbeschermers hebben we al, met dank aan de Lidl.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *